“Parallel Transmutations” by Rania Schoretsaniti
Rania Schoretsaniti’s solo exhibition entitled “Parallel transmutations” at the Mamush Gallery opens on Thursday October, 20, at 8.00 pm. The artist presents monochromatic egg temperas on paper, high reliefs, and sculptures in the round, all recent works characterized by their morphological coherence. By using a single shape, the trapezoid, which she repeats in different sizes and perspectives, Schoretsaniti composes complex geometrical conglomerations that deal with visual perception.
In the catalogue’s text, art historian Bia Papadopoulou writes: “With one’s movement in space, the three-dimensional trapezoids are transmuted into new shapes; depending on the viewer’s angle, they merge and separate, the compact masses are transformed into open forms and vice versa… The artist turns visitors into active recipients by optimizing their conceptual vision”.
In her recent works, Rania Schoretsaniti deals with the viewers’ perception and objective sight. The artist creates complex geometrical conglomerations using only one shape: the trapezoid, a codified allusion to John Climacus’ ladder. Multiple such units, in different sizes and perspectives, are placed next to each other, constituting a rhythmic dance whole.
The new monochromatic compositions on paper –made with egg temperas that she herself meticulously prepares– reveal the hidden structure while suggesting the process of production of the rest of her works.
In her high reliefs, that frequently develop like friezes on the wall, the artist hides the structural units, covering them entirely with fabric, usually in red or black colour. Alternatively, she leaves certain parts unwrapped, demonstrating part of the substructure, allowing the white wall to show through. With one’s movement in space, the three-dimensional trapezoids are transmuted into new shapes; depending on the viewer’s angle, they merge and separate, the compact masses are transformed into open forms and vice versa.
These unique constructions evolve into sculptures in the round, occupying real space. With the multiplication of the points of view, the illusion is intensified and the game between presence-absence, full-void is culminated. The artist turns visitors into active recipients by optimizing their conceptual vision.
The works recount abstract, cryptographic, experiential stories. The titles actuate the mind: “Punishment”, “Subordination”, “Prayer”, “Angel”, “Life”.
Through the poetry and spirituality of geometry, Schoretsaniti talks about human transcendence and the purification of the soul, composing, at the same time, a hymn to the feast of life.
Bia Papadopoulou
Art Historian, curator
Ράνια Σχορετσανίτη: Παράλληλες μεταλλάξεις
Εγκαινιάζεται την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου, και ώρa 20:00 στη Mamush Gallery η ατομική έκθεση της Ράνιας Σχορετσανίτη με τίτλο «Παράλληλες μεταλλάξεις». Η καλλιτέχνις παρουσιάζει πρόσφατα έργα –μονοχρωματικές αυγοτέμπερες σε χαρτί, ανάγλυφα και περίοπτα γλυπτά που χαρακτηρίζονται για τη μορφολογική τους συνοχή. Χρησιμοποιώντας μόνο ένα σχήμα, το τραπέζιο, το οποίο επαναλαμβάνει, σε διαφορετικά μεγέθη και προοπτικές, η Σχορετσανίτη συνθέτει πολύπλοκα γεωμετρικά συμπλέγματα που παίζουν με την οπτική αντίληψη.
Όπως γράφει η ιστορικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου στον κατάλογο της έκθεσης: «Με την κίνηση του θεατή, τα τρισδιάστατα τραπέζια μεταλλάσσονται σε νέα σχήματα˙ ανάλογα με την οπτική γωνία, σμίγουν και αραιώνουν, από συμπαγείς όγκοι μεταμορφώνονται σε διαπερατούς και τανάπαλιν … Η καλλιτέχνις μετατρέπει τους θεατές σε ενεργούς δέκτες και ιδιότυπους συν-δημιουργούς, αξιοποιώντας την υποκειμενική πλάνη της όρασης».
Στα πρόσφατα έργα της, η Ράνια Σχορετσανίτη παίζει με την πρόσληψη των θεατών και την υποκειμενικότητα της οπτικής αντίληψης. Η καλλιτέχνις δημιουργεί πολύπλοκα γεωμετρικά συμπλέγματα με ένα μόνο σχήμα: το τραπέζιο, κωδικοποιημένη παραπομπή στην ουρανοδρόμο κλίμακα του Ιωάννη. Πολλαπλές τέτοιες μονάδες, σε διαφορετικά μεγέθη και προοπτικές, τοποθετούνται η μία δίπλα στην άλλη συνθέτοντας ρυθμικά χορευτικά σύνολα.
Οι καινούργιες μονοχρωματικές συνθέσεις σε χαρτί –με αυγοτέμπερες που η ίδια σχολαστικά προετοιμάζει–, αποκαλύπτουν την κρυφή δομή των υπόλοιπων έργων και υποδηλώνουν τη διαδικασία παραγωγής.
Στα ανάγλυφα, που συχνά αναπτύσσονται σαν φρίζες στον τοίχο, η καλλιτέχνις κρύβει τα επιμέρους δομικά στοιχεία, ενδύοντάς τα εξολοκλήρου με υφάσματα, συνήθως σε κόκκινο ή μαύρο χρώμα. Άλλοτε όμως, αφήνει ορισμένα τμήματα ακάλυπτα έτσι ώστε να διαφαίνεται μέρος του σκελετού και ο λευκός τοίχος. Με την κίνηση του θεατή, τα τρισδιάστατα τραπέζια μεταλλάσσονται σε νέα σχήματα˙ ανάλογα με την οπτική γωνία, σμίγουν και αραιώνουν, από συμπαγείς όγκοι μεταμορφώνονται σε διαπερατούς και τανάπαλιν.
Οι ιδιόρρυθμες αυτές κατασκευές εξελίσσονται σε περίοπτα γλυπτά που καταλαμβάνουν τον πραγματικό χώρο. Με τον πολλαπλασιασμό των σημείων θέασης του έργου, η ψευδαίσθηση εντείνεται και το παιχνίδι μεταξύ απουσίας-παρουσίας, κενού-πλήρους κορυφώνεται. Η καλλιτέχνις μετατρέπει τους επισκέπτες σε ενεργούς δέκτες και ιδιότυπους συν-δημιουργούς, αξιοποιώντας την υποκειμενική πλάνη της όρασης.
Τα έργα αφηγούνται αφηρημένες κρυπτογραφημένες βιωματικές ιστορίες. Οι τίτλοι διεγείρουν τον νου: «Τιμωρία», «Υποταγή», «Προσευχή», «Άγγελος», «Ζωή».
Μέσα από την ποίηση και την πνευματικότητα της γεωμετρίας, η Σχορετσανίτη μιλάει για την ανθρώπινη υπέρβαση και τον εξαγνισμό της ψυχής, υμνώντας ταυτόχρονα την πανδαισία της ζωής.
Μπία Παπαδοπούλου
Ιστορικός τέχνης, επιμελήτρια εκθέσεων
Χορηγοί εγκαινίων:
Μπορείτε να κάνετε online κράτηση για τα εγκαίνια της έκθεσης πατώντας εδώ.
Μπορείτε να καταβάσετε το δελτίο τύπου σε μορφη PDF εδώ.
